Czy wiesz, że opowiadanie bajek może pomóc dziecku zrelaksować się i wyciszyć? Może również pomóc dziecku w poszukiwaniu rozwiązania problemu, uczyć je, czym są emocje i jak sobie z nimi radzić, a także wspierać w pokonywaniu lęków i słabości?
Bajkoterapia polega na wykorzystywaniu bajek i baśni w celach edukacyjnych, terapeutycznych czy relaksacyjnych. Dzięki odpowiednio dobranej bajce, dziecko uczy się rozumieć świat, w którym żyje, poznaje kulturę, obyczaje, historię, a także rozwija wyobraźnię i pogłębia swoje zainteresowania.
Bajkoterapia może być również stosowana w celach terapeutycznych, ponieważ wyzwala różnego rodzaju emocje, pozwala odreagować napięcia oraz zaspokajać podstawowe potrzeby. Pozwala spojrzeć na problem z innej strony. Bajkoterapia powoduje, że dziecko w świecie bajek spotyka przyjaciół, przeżywa wspaniałe przygody, pozbywa się lęku.
W zależności od funkcji, jakie pełnią bajki, możemy podzielić je na: terapeutyczne, relaksacyjne, psychoedukacyjne i psychoterapeutyczne.
BAJKI RELAKSACYJNE
W dzisiejszych czasach dzieci dorastają w rzeczywistości, w której wszystko dzieje się raczej szybko- rodzic nie może spóźnić się do pracy, dziecko do przedszkola lub na inne, dodatkowe zajęcia. A jeszcze tyle obowiązków, tyle rzeczy do zrobienia….. Natłok spraw, pośpiech i hałas nie sprzyjają rozwojowi. Nasze dzieci również odczuwają stres. Możemy im pomóc stosując bajkoterapię.
Bajka relaksacyjna (zwana również relaksacyjno-terapeutyczną) ma za zadanie redukcję lęku powstałego w wyniku jakiegoś negatywnego doświadczenia. Ma również na celu, jak mówi sama nazwa, zrelaksować, odprężyć, uspokoić dziecko- głównie pomóc mu obniżyć napięcie wegetatywne, mięśniowe. Bajki te są idealne do słuchania/czytania przed snem, lub wtedy, kiedy obserwujemy, że dziecko jest czymś zestresowane.
Bajka relaksacyjna posługuje się techniką wizualizacji. Akcja bajki toczy się w miejscu spokojnym, przyjaznym i dobrze znanym dziecku, co sprawia, że maluch czuje się bezpieczny. Bohater opowiadania obserwuje i doświadcza wszystkimi zmysłami miejsca, w którym odpoczywa (np. słyszy szum morza, śpiew ptaków, widzi piękny różowy kwiat, który rośnie pośrodku łąki, czuje jak pięknie pachnie, czuje przyjemne ciepło wiejącego wiatru lub świecącego słońca). Wykorzystanie tej techniki równolegle wspiera rozwój wyobraźni dziecka i sprzyja wywoływaniu określonych stanów emocjonalnych. Zaangażowanie wszystkich zmysłów powoduje odciągnięcie uwagi od tego, co działo się w ciągu dnia, uwalnia od napięć i negatywnych emocji powodując odprężenie i wyciszenie.
Bajki relaksacyjne są szczególnie zalecane dzieciom nadpobudliwym, z trudnościami w skupieniu uwagi, zapamiętywaniu, nadmiernie reagującym na bodźce, agresywnym, ale również tym, które mają problemy w nawiązywaniu kontaktów z otoczeniem, związane z brakiem pewności siebie, nadwrażliwością emocjonalną i lękiem.
Zanim zaczniesz opowiadać bajkę relaksacyjną, wprowadź dziecko w stan uspokojenia. Pomocna może okazać się łagodna muzyka relaksacyjna. Czytając bajkę dziecku warto zrobić to powoli, zwracając uwagę na intonację. Poproś dziecko, aby położyło się lub usiadło wygodnie, odetchnęło głęboko, wczuwało się w treść czytanego opowiadania, starając się nie myśleć o niczym innym. Czas czytania lub słuchania takich bajek powinien wynosić od 3 do 7 minut.
Przykłady bajek relaksacyjnych:
PSZCZOŁA SŁODUSZKA
Posłuchajcie bajki o pszczole Słoduszce. Postarajcie się przeżyć to, co ona.
„Było lato, słońce mocno grzało. Pachniały kwiaty. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki nektar. Musiała bardzo szybko poruszać skrzydełkami. Poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę odwiedzić? Zaczęła liczyć: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Słoduszce zaczął się plątać język, położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła oczy. Jej brzuszek zaczął spokojnie oddychać. Jak mi dobrze. Moja prawa łapka staje się coraz cięższa, nie chce mi się jej podnieść. Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść. Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha. Prawa noga z przyczepionym woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa i cięższa. Lewa noga, też z woreczkiem miodu staje się ciężka. Nie chce mi się jej podnieść. Głowa jest tak wygodnie ułożona. Jestem spokojna, słyszę spokojną muzykę. Czuję jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki. Jest mi coraz cieplej. Jestem spokojna. Czuję się bezpiecznie. Ogarnia mnie senność. Zasypiam, zasypiam, zasypiam”.
BAJKA O BIAŁYM MOTYLKU
Mały biały motylek czuł się dzisiaj samotny. Nic go nie cieszyło. Nie miał ochoty na zabawę. Siedział w cienistym miejscu na suchym badylu trawy. Nagle nadbiegł mały kotek i przestraszył białego motylka. Motylek odfrunął leniwie. Wzbił się wysoko w górę i nagle zobaczył, że niedaleko jest piękny ogród. Poleciał tam. Długo krążył nad kolorowymi kwiatami, które niczym dywan pokrywały znaczną część ogrodu. Krążył i krążył. Raz niżej nad kwiatami. Raz wyżej koło drzew, których owoce pięknie pachniały. Motylek poczuł ciepło i radość w swoim malutkim serduszku. Kiedy zmęczył się lataniem, usiadł na jednym z wielu kwiatków. Rozłożył skrzydełka, które słoneczko czule pieściło swoimi promyczkami. Motylek oddychał równo i spokojnie. W nosku czuł miły zapach kwiatka, na którym siedział. Motylek siedział cichutko i odpoczywał. Patrzył na chmurki, które leniwie płynęły po niebie. Płynęły i płynęły nigdzie się nie spiesząc. Kiedy delikatny wiaterek zaczął kołysać kwiatkiem, motylek poczuł się senny. Przymknął oczka. Było mu tak dobrze. Nagle poczuł na swych białych skrzydełkach coc mokrego. Otworzył oczka. Rozejrzał się dookoła. Zobaczył, że z nieba spada delikatny deszczyk. Deszczyk ożywił motylka, który radośnie poderwał się z kwiatka. Biały motylek polatał jeszcze nad pięknym kolorowym ogrodem. Później uśmiechnął się do siebie i zadowolony pofrunął do domu.
Bajka relaksacyjna: Niedźwiadek
Bajka relaksacyjna: Mały kotek
MIŁEJ RELAKSACJI 🙂