Tematyka kompleksowa: Niby tacy sami, a jednak inni
Temat: Dzieci takie jak my
Data: 25.05.2020
1.Gimnastyka? Jasna sprawa!
2. „Wesołe powitanie”
Witamy się z dzieckiem różnymi częściami ciała np.:
Witają się paluszki – witamy się paluszkami,
Witają się dłonie – dotykamy się dłońmi,
Witają się łokcie – dotykamy się łokciami,
Witają się kolanami – dotykamy się kolanami,
Witają się stopy –dotykamy się stopami,
Witają się plecy – dotykamy się plecami .
3. Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Wręczamy dziecku lusterko. Rodzic czyta wierszyk demonstrując prawidłowe wykonanie ćwiczeń.
Język wyruszył w podróż dookoła świata – (dzieci rysują koła językiem, po górnej i po dolnej wardze)
Wędrował przez góry i doliny – (dzieci unoszą język za górne i za dolne zęby),
a potem wspiął się na wysoką górę – (dzieci czubkiem języka dotykają do górnego wałka dziąsłowego),
z której rozpościerał się przepiękny widok.
Bardzo go zadziwił – (dzieci wysuwają wargi do przodu – ooooo).
Kiedy z niej zszedł, zobaczył gromadkę dzieci
i przywitał się z każdym osobno – (dzieci dotykają językiem każdego zęba osobno na górze i na dole).
Potem długo płynął łódką i machał wiosłami – (dzieci przesuwają język do prawego i do lewego kącika ust).
Na koniec wsiadł do samolotu, który leciał wysoko nad chmurami – (dzieci przesuwają język po górnej wardze),
aż wreszcie wylądował na ziemi (dzieci chowają język za dolne zęby)
4. Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci z różnych stron świata.
Prosimy dziecko o opisanie ilustracji. Rodzic mówi z jakiego kraju (kontynentu) pochodzą dzieci.
5. Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej „Inny”.
Ilustracje do opowiadania : https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oa_ks_34/mobile/index.html#p=75
Rodzic czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje.
Do grupy Ady dołączył nowy przedszkolak. Pani przedstawiła go dzieciom i powiedziała, że ma na imię
Anuj. Nikt nie chciał się z nim bawić, bo wyglądał inaczej niż wszyscy: miał ciemną skórę i czarne oczy, tak czarne jak nocne niebo. Chłopiec siedział w kąciku i rysował coś na kartce.
– To piesek? – zapytała Ada, przyglądając się rysunkowi.
– Tak, mój dog – odpowiedział chłopiec i dorysował żółte słońce.
Ada znała to angielskie słowo i wiedziała, że dog to znaczy pies. Zawsze marzyła o jakimś zwierzątku,
ale niestety, była uczulona na sierść i po spotkaniu z psem lub kotem od razu zaczynała kichać.
– Nie baw się z nim – szepnęła jej na ucho Kasia. – On jest z innego kraju.
– Jest miły – powiedziała Ada. – I ładnie rysuje.
Od tej pory Ada i Anuj często bawili się razem: układali wieże z klocków, budowali zoo i ustawiali w nim
plastikowe zwierzątka, kręcili się na tej samej karuzeli. Chłopiec znał dużo dziwnych słów, których Ada nie rozumiała, ale z radością uczyła go wymowy polskich słów.
– To jest huśtawka, potrafisz powiedzieć?
– Fuś… fuś… fuśtajka – próbował wymówić Anuj.
Ada również nauczyła się nowych słów po angielsku i dowiedziała się, że Anuj urodził się w Indiach, a jego imię znaczy „młodszy brat”.
– Ja mam starszego brata Olka, ale jak chcesz, to możesz być moim młodszym braciszkiem – zaproponowała.
Zbliżały się Dzień Babci i Dzień Dziadka, więc dzieci przygotowywały przedstawienie. Kilkoro z nich nie
chciało występować razem z nowym kolegą.
– Ja nie będę z nim tańczyć – naburmuszyła się Ola.
– Moja mama powiedziała, że on jest z dzikiego kraju – stwierdził Jaś.
– A mój tata mówi, że oni jedzą palcami.
– Nieprawda! Anuj był u nas w domu z mamą i tatą. I wcale nie jedli palcami! – odezwała się Ada.
Słysząc to, pani poprosiła, żeby dzieci usiadły w kółeczku na dywanie, i opowiedziała im bajkę o króliczku
Trusiu. Truś był czarny, chociaż wszystkie króliki w stadzie były białe. Okazało się jednak, że czarny królik
był najodważniejszy ze wszystkich i to właśnie on uratował Białe Uszate Królestwo.
– Nie wolno się z nikogo śmiać i mówić, że jest inny lub gorszy. Na świecie żyje wielu ludzi, którzy różnią
się kolorem skóry, mową i zwyczajami. Ważne, żebyśmy się od siebie uczyli i pomagali sobie wzajemnie.
Ada podeszła do Anuja i wzięła go za rękę.
– On jest moim młodszym bratem – powiedziała. – I razem zagramy babcię i dziadka w naszym teatrzyku!
Okazało się, że Anuj ma śliczny głos i potrafi śpiewać jak skowronek. W dodatku nauczył się na pamięć
trudnego wiersza po polsku i ani razu się nie pomylił. Największe wrażenie jednak zrobili na wszystkich
babcia i dziadek Anuja. Byli ubrani kolorowo jak motyle i poczęstowali dzieci indyjskimi ciasteczkami.
Gdyby wszyscy na świecie byli tacy sami, nie działoby się nic ciekawego.
• Rozmowa na podstawie opowiadania i ilustracji
Rodzic zadaje pytania:
– Kim był nowy przedszkolak w grupie Ady?
– Jak dzieci zareagowały na nowego kolegę?
– Jak mógł się czuć Anuj, gdy dzieci nie chciały się z nim bawić?
– Jaką bajkę opowiedziała pani dzieciom? – Czy wszyscy muszą być tacy sami?
6. Kolorowanka – chińczyk
Miłego dnia!
💙💚🧡