Środa 06.05.2020 – TEMAT DNIA: Mieszkańcy łąki

utworzone przez | maj 6, 2020

DZIEŃ DOBRY PSZCZÓŁKI 🙂 ZAPRASZAM DO WSPÓLNEJ ZABAWY 🙂 ŚRODA 06.05.2020 r.

TEMAT DNIA: MIESZKAŃCY ŁĄKI.

  1. Małe owady i duże owady – Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby pt: „Barwy ochronne”.

Mała, zielona żabka siedziała na skraju wiosennej łąki i z zachwytem przypatrywała się bajecznie kolorowym motylkom, które z trudem można było odróżnić od kwiatów rosnących w zielonej trawie. – Jakie one piękne, kolorowe, cudne! – wzdychała raz po raz. Postanowiła podejść bliżej, żeby się nacieszyć widokiem motyli. Zanim weszła w trawę, rozejrzała się trwożnie. Jak wszystkie żaby bała się długonogiego bociana, który na pewno chciałby ją zjeść.Nigdzie nie zobaczyła ani czerwonych nóg, ani czerwonego dzioba, ani białych skrzydeł. Śmiało więc ruszyła przez łąkę, aż doszła między barwne kwiaty i równie barwne motyle. Zadarła zielony łepek, żeby się im przyjrzeć. Iskierki słonecznego światła tańczyły na płatkach kwiatów i na skrzydełkach motyli. To był przepiękny widok. Wtem na łąkę padł cień. Jeden, drugi, dziesiąty. „Bociany!” – przestraszyła się żabka. Zadarła zieloną głowę jeszcze wyżej i odetchnęła z ulgą. Ptaki, które przyleciały nad łąkę, miały czarne pióra i były mniejsze od bocianów. Żabka mogła nadal podziwiać kolorowe motyle. Ale gdzie się one podziały? Przed chwilą fruwały przed zielonym noskiem żabki, a teraz zniknęły. Jak to możliwe? – Uważaj, nadepniesz na mnie. Co tu robisz? – spytał zielony pasikonik. – Przepraszam. Szukam motyli – wyjaśniła żabka. – Dlaczego ukryłeś się pod liściem? Czy w pobliżu jest bocian? – zaniepokoiła się. – Bociana na szczęście nie widziałem, za to widzę mnóstwo motyli. Udają kwiaty, żeby zmylić ptaki, które na nie polują. – Naprawdę? – żabka nie mogła się nadziwić. Rzeczywiście, pośród kwitnących kwiatów siedziały kolorowe motylki. Były tak barwne jak kwiaty, więc trudno je było zauważyć. Gdy tylko czarne ptaki odleciały, motyle poderwały się do lotu. Ich skrzydełka znów migotały w słońcu najpiękniejszymi barwami. – Są kolorowe jak kwiaty, żeby oszukać tych, którzy na nie polują – zrozumiała żabka. – Też chciałabym być taka kolorowa – westchnęła z rozmarzeniem. – Lepiej nie. Motyle mają swoje barwy ochronne, a ty i ja swoje. Chodźmy tam, gdzie jest bardziej zielono, tak będzie bezpieczniej. – Naprawdę? – żabka nie mogła uwierzyć, że jest zielona nie bez powodu. Dopiero gdy zielony pasikonik usiadł między zielonymi źdźbłami trawy i całkiem przepadł żabce z oczu, uwierzyła, że sama też może się ukryć przed wzrokiem bociana. – Teraz żaden bocian mnie nie zobaczy – szepnęła, wskakując w gęstą trawę. – Nie zobaczy, chociaż na twoim miejscu nie bałbym się bociana aż tak bardzo. On woli myszy, dżdżownice, ryby i, niestety, pasikoniki. Żaby nie bardzo mu smakują. – Naprawdę? – żabka aż otworzyła zielony pyszczek. Była malutka, więc to naturalne, że wciąż się dziwiła.


2. Rozmowa na temat opowiadania.
Dzieci wymieniają nazwy kwiatów i zwierząt,które występują na łące. Odpowiadają na pytanie:

  • Dlaczego motyle są kolorowe, a żaby i pasikoniki zielone?
  • Jakie znacie jeszcze inne zwierzęta, które mają swój wygląd zewnętrzny (barwy) dostosowany (dostosowane) do środowiska, w którym żyją?

3. Utrwalanie pojęcia owady. Proszę, aby dzieci obejrzały zdjęcia, (które znajdują się na końcu)np. mrówek, biedronek, koników polnych, pszczół, ważek, patyczaków,Potrzebujemy kartonik z napisem owady.Rodzic pyta:

  • Jak można jednym słowem nazwać przedstawione na zdjęciach zwierzęta?
  • Pokazuje kartonik, na którym widnieje nazwa owady.
  • Dzieci odczytują wyraz (6-latki).
  • Rodzic podaje dzieciom najważniejsze informacje o owadach.
  • Pokazuje zdjęcia innych, ciekawych owadów.

Owady to najliczniejsza grupa zwierząt. Bardzo różnią się od siebie wyglądem i wielkością, ale mają także cechy wspólne. Prawie wszystkie posiadają dwie pary skrzydeł. Jedynym wyjątkiem jest mucha, która ma jedną parę skrzydeł. Owady odgrywają w przyrodzie istotną rolę. Zapylają rośliny, oczyszczają glebę z różnych martwych organizmów, produkują np. miód. Wśród owadów są także szkodniki, które niszczą lasy, uprawy, zapasy zgromadzone przez ludzi. Często są także nosicielami różnych chorób.


4. Zabawa ruchowa „Mieszkańcy łąki”.Potrzebujemy zdjęcia: pszczoły, żaby, ślimaka. (znajdują się na końcu )Dzieci stoją na dywanie.Rodzic pokazuje kolejno zdjęcia: pszczoły, żaby, ślimaka. Dzieci poruszają się w różnych kierunkach w sposób charakterystyczny dla zwierzęcia znajdującego się na zdjęciu.


5. Układanie zdań. Zdjęcia dowolnych owadów. Rodzic prosi, aby dzieci wybrały sobie zdjęcie jednego owada, który wydaje się im najbardziej interesujący. Dzieci układają krótkie zdania z nazwą wybranego owada. Przeliczają słowa w zdaniach i pokazują ich liczbę na palcach.


6. Rozpoznawanie mieszkańców łąki.Dostrzeganie symetrii.
Zdjęcia przedstawiające wybrane owady, np.: pszczołę, motyla, ważkę, biedronkę, mrówkę, konika polnego, (na końcu).białe kartki papieru do zasłonięcia jednej części zdjęć owadów, cienkie czarne paski krepiny.

  • Dzieci siedzą na dywanie.
  • Rodzic pokazuje zdjęcia owadów, np.: pszczoły, motyla, ważki, biedronki, mrówki, konika polnego.
  • Jedna połowa zdjęcia jest zasłonięta.
  • Dzieci odgadują nazwę owada.
  • Rodzic odkrywa raz jedną, raz drugą połowę owada.
  • Dzieci dochodzą do wniosku, że są one takie same.
  • Rodzic umieszcza pośrodku owada cienki czarny pasek symbolizujący oś symetrii. Wyjaśnia dzieciom, że pasek ten dzieli owada na dwie takie same połowy.

7. Ćwiczenie wyrabiające prawidłową dykcję – „Na łące”.
Dzieci rytmicznie powtarzają trudne słowa i zdania proponowane przez Rodzica. Zwracają uwagę na dykcję oraz poprawne akcentowanie.− Żaby, chrabąszcze mieszkają na łące. − Mrówki i trzmiele mają na łące pracy bardzo wiele.− Chrabąszcze fruwają i spacerują. Nisko, wysoko żaby podskakują. − Żuki, żuczki spacerują, pożywienia poszukują.− Szumi trawa na łące, szur, szur wieje wietrzyk i grzeje słońce.


8. Zabawa w formie opowieści ruchowej przy muzyce – „Pszczoły”. Dzieci są pszczołami.Zajmują dowolne miejsca na środku pokoju.Rodzic rozpoczyna opowieść, podczas której dzieci obrazują treść ruchem. Nastał ranek. Zaświeciło słoneczko. Pszczoły jak zwykle opuszczają ul i fruną na łąkę, do sadu i ogrodu (dzieci naśladują lot pszczół).O! Ile kwiatów – mała pszczółka siada na pachnącym dzwoneczku i rozpoczyna zbieranie nektaru (dzieci powoli poruszają rękami (skrzydłami),wykonują kilka kroków w miejscu, przysiad, układają ręce w kształcie koszyczka, naśladują zbieranie do niego nektaru, następnie ponowne naśladują lot). Nagle pojawia się niedźwiadek (naśladują ruchy niedźwiadka, przenoszą ciężar z lewej nogi na prawą). Niechcący potrąca dzwoneczek. Przerażona pszczółka unosi się wysoko ponad łąkę. Strasznie się denerwuje i woła głośno do niedźwiadka: – Przeszkadzasz mi w pracy. Uciekaj stąd, bo pożałujesz (energicznie poruszają zaciśniętymi pięściami, biegną w miejscu i powtarzają: bz, bz). Niedźwiadek odchodzi z opuszczoną głową. – Przepraszam (naśladują ruchy niedźwiadka). Pszczoła wraca do ula i przez chwilę odpoczywa (biegną drobnymi krokami, poruszają skrzydłami; na zakończenie przechodzą do leżenia na dywanie, pozostają przez chwilę w bezruchu).


9. Malowanie muzyki – rozwijanie umiejętności oddawania nastroju muzycznego w pracy malarskiej.
Potrzebujemy:Odtwarzacz CD,nagranie dowolnej muzyki klasycznej, duży arkusz szarego papieru,farby plakatowe lub pastele, pędzelek,kubeczek, fartuszek.

  • Dzieci słuchają nagrania muzyki klasycznej o wyrazistym charakterze.
  • Rodzic zadaje pytania dotyczące nastroju, instrumentów, na których jest wykonywany utwór, skojarzeń związanych z muzyką.
  • Dzieci zajmują miejsca przed dużymi arkuszami szarego papieru.
  • Farbami plakatowymi lub pastelami starają się zobrazować muzykę na papierze.

Miłej zabawy 🙂


10. Ślimak, ślimak, pokaż rogi – poznawanie wyglądu ślimaka i jego zwyczajów.
Potrzebujemy:Zdjęcia ślimaków różnego gatunku (na końcu),napis ślimak.

  • Dzieci siedzą na dywanie, Rodzic pokazuje zdjęcie ślimaka i napis „ślimak”.
  • Odczytuje go wspólnie z dziećmi,

a następnie razem recytują popularną rymowankę o ślimaku: Ślimak, ślimak, pokaż rogi. Dam ci sera na pierogi.

  • Rodzic pyta dzieci, czy ślimak ma rogi i czy lubi ser.
  • Zapoznaje dzieci z ciekawostkami na temat ślimaka.
  • Pokazuje zdjęcia przedstawiające różne rodzaje ślimaków.
  • Ślimak nie ma rogów tylko czułki, na końcu których są umieszczone oczy (pokazuje, gdzie znajdują się czułki). Czułki pomagają ślimakom dobrze orientować się w otoczeniu. Ślimak najbardziej lubi świeże liście. Najczęściej wybiera sobie miejsca, gdzie jest dużo wilgoci – nie lubi suszy, czyli okresu bez deszczu. Zamyka się wtedy w skorupce i czeka na lepszą pogodę.

11. Ćwiczenia manualne „Ślimaki”.
Dla każdego dziecka:plastelina, podkładka, muszelka, kolorowa kartka z bloku technicznego, nożyczki. Dzieci robią wałeczki z plasteliny w wybranym kolorze, a następnie zwijają je, formując ślimaka. Na koniec umieszczają ślimakowi na wierzchu muszelkę. Gotowe ślimaki kładą na liściach wyciętych z zielonego papieru.

12. Proszę, aby dzieci obejrzały film edukacyjny pt: „Mieszkańcy łąki” https://www.youtube.com/watch?v=8krnRKa9jWI


13. Proponuję pracę plastyczną – „PSZCZÓŁKA” https://www.youtube.com/watch?v=8HNUU7hvjxQ


Miłego dnia

Pozdrawiam

Pani Kasia 🙂

Skip to content