Witajcie Biedroneczki
Tematyka kompleksowa: Niby tacy sami, a jednak inni
Temat : Zabawy z liczenie
Data: 27.05.2020
1.Głowa, ramiona, kolana , pięty – lecimy !
2.Wprowadzenie stron lewa- prawa
Należy wykonać kilka podskoków, by przyspieszyć akcję serca. Odszukać, gdzie bije serce, rękę bliższą sercu zostawiamy na tym miejscu, bierzemy frotkę i zakładamy na tę rękę- informujemy – to lewa ręka.
Zobaczymy co mamy po lewej stronie? (lewe ucho, oko, itp.)
Wyciągnij do przodu lewą rękę- pokaż i powiedz, co widzisz po lewej stronie? itd. (to samo robimy z prawą stroną, ręką – frotka w tym czasie cały czas pozostaje na lewej ręce)
3. Ustawianie piłki względem siebie według poleceń.
Np.
− Połóż piłkę przed sobą.
− Połóż piłkę za sobą.
− Połóż piłkę na kolanie, między nogami, obok siebie…
4. Podrzucanie piłki określoną liczbę razy z głośnym liczeniem
4.Liczymy guziki
Dziecko wkłada do pudełka guziki głośno je przeliczając. Na końcu mówi: W pudełku jest 6 guzików.
Następnie zadanie wykonuje rodzic. Wysypuje guziki z pudełka i je głośno przelicza, potwierdzając ich ilość.
5. Karta pracy
Link: https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-kp-2/mobile/index.html#p=58
Dzieci:
− oglądają obrazki i mówią o tym, co na nich widzą,
− mówią, w co ubrane są dzieci z różnych krajów,
− liczą palce, które pokazują dzieci,
− mówią, ile lat mają: Ada, Paloma, Diego i Kazuo,
Rodzic kontynuuje rozmowę na temat obrazków. Pyta dzieci:
− Jakie są dzieci na całym świecie?
− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?
− Co najbardziej dzieci lubią robić?
Rodzic opowiada o krajach, z których pochodzą dzieci przedstawione na obrazkach. Przekazuje ciekawostki na temat kultury tych narodów.
6. Zabawa „O kim mówię?„
Wykorzystujemy obrazki z karty pracy : https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-kp-2/mobile/index.html#p=58
Rodzic rozkłada obrazki przedstawiające dzieci z różnych krajów. Opisuje wygląd wybranego dziecka z obrazka i podaje jego imię, dzieląc słowo na sylaby, np. A-da, Pa-lo-ma, Die-go, Ka-zu-o. Dzieci wypowiadają imię w całości, a następnie klaszczą tyle razy, z ilu sylab składa się to imię.
7. Słuchanie wiersza.
W Afryce, w szkole, na lekcji śmiała się uczniów gromada,
gdy im mówił mały Gwinejczyk, że gdzieś na świecie śnieg pada.
A jego rówieśnik, Eskimos, też w szkole, w chłodnej Grenlandii,
nie uwierzył, że są na świecie gorące pustynie i palmy.
Afryki ani Grenlandii my także, jak dotąd, nie znamy, a jednak wierzymy w lodowce,
w gorące pustynie, banany.
I dzieciom z całego świata chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie, jak z nas samych wyrosną.
Rozmowa na temat wiersza.
− Z czego śmiały się dzieci w Afryce?
− W co nie mogli uwierzyć Eskimosi?
− Czego potrzebują wszystkie dzieci? (Bezpieczeństwa – życia w pokoju, być szczęśliwe, mieć kochających rodziców, cieszyć się i bawić, mieć przyjaciół…).
8.Karta pracy – w pustym okienku rysujemy tyle kropek ile obok znajduje się elementów.
Pani Ola
