TEMAT TYGODNIA: Kraina mlekiem i miodem płynąca.
TEMAT DNIA: Niezapominajka
DATA: 22.05.2020
1. Witamy –zabawa ruchowa do piosenki.
Rodzic włącza nagranie i wykonuje odpowiednie czynności. Następnie dziecko razem z rodzicem śpiewają i wykonują odpowiednie czynności.
Dzień dobry, (rozkładamy
ręce)
witamy, (machamy)
serdecznie zapraszamy (spacerujemy
po pomieszczeniu)
wszystkich was do zabawy.
Śpiewamy razem tak:
Dzień dobry, (rozkładamy ręce)
witamy, (machamy)
serdecznie zapraszamy (spacerujemy
po pomieszczeniu)
wszystkich was do zabawy,
i zaczynamy. (siadamy)
2. Niezapominajka – oglądanie ilustracji.
Niezapominajka to kwiatek, który jest bardzo lubiany przez pszczoły. Błękitne kwiaty niezapominajek z żółtymi „oczkami” w środku są bardzo dobrze widoczne z daleka i pszczoły chętnie na nie przylatują i odnajdują w nich nektar i pyłek. Naukowo została stwierdzona obecność pyłku niezapominajki w różnych miodach. Ciekawostką jest to, że w Polsce obchodzimy Święto Polskiej Niezapominajki. Ma ono na celu promowanie polskiej przyrody, przypominanie o potrzebie jej ochrony, a także o niezapominaniu czyli pamiętaniu o bliskich osobach, sytuacjach i chwilach w naszym życiu.
3. „Pszczoły na niezapominajki” – zabawa ruchowa.
Rozkładamy na dywanie kartki w różnych kolorach, w tym niebieskich – „kwiatki” w różnych kolorach. Dzieci – „pszczoły” poruszają się po sali w rytmie piosenki.Na przerwę w muzyce wchodzą na niebieskie kartki „niezapominajki”. Na dźwięki piosenki ponownie „fruwają” między „kwiatami”. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.
4. Pamiętliwa Niezapominajka – słuchanie opowiadania A. Karpińskiej-Piwko.
Rodzic czyta opowiadanie, następnie rozmawiamy z dziećmi na jego temat wykorzystując pytania poniżej.
Nad szczytami gór
pojawiła się kolorowa tęcza. Widziałyście tęczę dzieci? Na pewno! To taka
kolorowa wstążeczka pokrywająca niebo po deszczu. Musicie za nią podziękować
Słońcu, które przegania ciemne deszczowe chmury.
U podnóża wysokich gór, w dolinie porośniętej trawami, ziołami i
różnokolorowymi kwiatami, płynie rwący potok. W tym pięknym, zaczarowanym
zakątku rośnie sobie malutki niebieski kwiatuszek, Niezapominajka. Spogląda na
świat małym „żabim oczkiem”. Jest piękna, dumna i bardzo… bardzo samotna. To
smutne, wiemy przecież, że nikt nie lubi bawić się sam.
Niezapominajki nie cieszy nawet kolorowa tęcza, która zalewa swym pięknem
niebo. Odwiedzające dolinę ptaki pytają naszej bohaterki:
– Dlaczego jesteś taka smutna?
– To długa historia. Odpowiada Niezapominajka
Ptaki nie dając za wygraną postanowiły pocieszyć swoją koleżankę. Najpierw
jednak chciały poznać jej opowieść.
A było to tak….
Pięknego letniego dnia Niezapominajka wygrzewała swoją buzię w promykach
słoneczka. Marzyła o wesołej zabawie z innymi kwiatkami. Nikt jednak nie
okazywał jej sympatii. Niezapominajka posmutniała, czuła się gorszą od innych
kwiatków rosnących nad potoczkiem. Gdy tak rozmyślała nad swoim losem zobaczyła
pięknego żółtego motylka. Podleciał blisko niej i usiadł na niebieskim płatku.
Uśmiechnął się i grzecznie skinął główką.
– Jestem Cytrynek.
– A ja mam na imię Niezapominajka. Pobawisz się ze mną przez chwilkę?
– Z radością, ostatnio strasznie się nudzę.
Od tego dnia motylek Cytrynek i Niezapominajka wesoło bawili się razem. Liczyli
płatki kwiatków, przelatujące ptaki, słuchali szumu górskiego potoku.
Śpiewali wesołe piosenki, rozwiązywali zagadki. Czas mijał im bardzo
szybko. Nawet nie zorientowali się jak lato odeszło i zrobiło się chłodniej.
Motylek odwiedzał Niezapominajkę coraz rzadziej, a ona tęskniła za nim i
wypatrywała przyjaciela na niebieskim niebie.
Gdy opadające z drzew liście nieuchronnie zwiastowały nadchodzącą jesień do
lasu przyszły małe dzieci. Krzyczały, śmieciły, przestraszyły zwierzęta i
ptaki. Także Niezapominajka nie czuła się bezpieczna, zwłaszcza, że podsłuchała
jak przedszkolaki planują zrywanie kwiatów na bukiet dla swojej ulubionej
Pani.
Kwiatuszek, przestraszony wezwał na pomoc swojego przyjaciela motylka Cytrynka.
Ten zjawił się szybko, lecz przerażony hałasem dzieci odleciał. Niezapominajka
cudem ocalała, nie znalazła się w bukiecie ale miała żal do dzieci, że
nie szanują pięknej przyrody , która ich otacza. Czyż kwiatki nie wyglądają
najpiękniej wśród zieleni traw. Tak cudownie mienią się kolorami na łące.
Niezapominajka długo nie mogła darować dzieciom, że przez nich straciła
przyjaciela. Ale ta bajka, jak to zwykle w bajkach bywa, dobrze się kończy i
wiele nas uczy.
Gdy za rok wiosenne słońce powitało rośliny i zwierzęta, a jego ciepło
ogrzewało ziemię, po deszczu znów nad potoczkiem zakwitły niebieskie
kwiatuszki, wśród nich nasza Niezapominajka. Pewnego dnia nad łąkę
przyleciał….. żółty motylek, ten sam, którego już poznałyście, drogie dzieci.
Tego lata nikt nie zakłócił ich wesołej zabawy. Cytrynek i jego przyjaciółka
wesoło przyglądali się zabawie grzecznych dzieci.
Pamiętajcie moi drodzy, że świat nie tylko do was należy. Rośliny i zwierzęta
też mają w nim swoje miejsce. Żyją dla was, aby cieszyć wasze oczka. Szanujcie
je i pozwólcie im żyć w spokoju. Niech wszystkie Niezapominajki nie zapomną
jakie jesteście wspaniałe, kochane przedszkolaki!
Następnie nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat treści opowiadania i doświadczeń dzieci:
- Gdzie rosła Niezapominajka?
- W jakim była nastroju?
- Kto chciał ją pocieszyć?
- Dlaczego Niezapominajka była smutna?
- Co się stało na wiosnę w kolejnym roku?
- A jak teraz zachowywały się dzieci?
- A wy dbacie o środowisko?
- Jak myślicie co możemy zrobić, aby uczcić dzisiejszy dzień?
5. Niezapominajki – przypominacz – zabawa z kartą pracy.
Rysujemy po śladzie doniczkę, następnie kolorujemy obrazek. Pamiętamy, że do ćwiczeń grafomotorycznych wykorzystujemy ołówek.
