1.Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej „Podwórkowa awantura„
Kura gdacze, kaczka kwacze –
goni kurę mokrą raczej.
Gęś też syczy, kogut pieje.
Gwałtu! Rety! Co się dzieje?
Ryczy krowa, świnia kwiczy,
a indyk się rozindyczył.
Kot mysz goni, głośno miauczy.
– Dość awantur! Już wystarczy!
Tak pies Burek głośno szczeka
i już słychać go z daleka.
Koza meczy:
mee, mee, mee…
– Czego psisko mądrzy się?155
Dla ochłody – wiadro wody
poleją na głowy, brody!
Wyszły z mody awantury!
A sio, gęsi, a sio, kury! –
Powiedziała, co wiedziała,
białą brodą pokiwała,
pochyliła nisko rogi.
– Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi!
Awantura się skończyła,
bo ta koza groźna była.
Rodzic wyjaśnia niezrozumiałe zwroty, a następnie pyta:
− Które zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?
− Jakie zwierzę próbowało je uspokoić? W jaki sposób to zrobiło?
Zwracamy uwagę na głosy, jakie wydawały zwierzęta.
2.Utrwalanie refrenu piosenki „Na podwórku„
Refren:
Kury, gęsi i perliczki, i indyki, i indyczki.
Jest tu kwoka z kurczętami, mama kaczka z kaczętami.
Piękny kogut Kukuryk i kot Mruczek, i pies Bryś.
Więc od rana słychać wszędzie:
kukuryku, kwa, kwa, gę, gę, hau, hau, miau, miau, gul, gul, gul – podwórkowy chór.
3. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.
• Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą.
Mały dywan.
Dziecko oraz rodzic mierzą szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy
dotykają pięty drugiej stopy) i głośno liczą.
− Dlaczego wyszły wam różne wyniki?
− Czy wasze stopy są jednakowej długości?
• Pokaz linijki, miarki krawieckiej.
Linijka, mały dywan.
Rodzic mierzy linijką długość małego dywanu.
4. Ćwiczenia gimnastyczne
Przygotowujemy: gazety
• Czynności organizacyjno-porządkowe.
Dzieci wchodzą do pokoju i poruszają się w dowolny sposób, ostrożnie, między rozłożonymi
gazetami. Na polecenie zatrzymują się i podnoszą gazetę.
• Zabawa ożywiająca.
Dzieci biegają i potrząsają gazetami trzymanymi oburącz w górze.
Na mocne klaśnięcie rodzica w dłonie i zapowiedź: – Burza – , zatrzymują się i – przyjmując dowolną
pozycję – chronią się przed zmoknięciem, wykorzystując gazetę.
• Stają w rozkroku, trzymając oburącz złożoną gazetę – w skłonie w przód wymachują gazetą w tył i w przód.
Po kilku ruchach prostują się i potrząsają gazetą w górze.
• Wykonują klęk podparty, dłonie mają na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz –
przy zgiętych w łokciach rękach opadają tułowiem w przód, dotkają gazety brodą i powracają
do pozycji wyjściowej.
• W leżeniu przodem – unoszą gazety trzymane za końce oburącz
(ręce zgięte w łokciach, skierowane w bok), dmuchają na gazety i wprowadzają je w ruch.
5. Wiejska zagroda
6. Kolorowanka
Miłego dnia!