Zapraszam do wspólnej zabawy 🙂
- Ćwiczenie wyrabiające prawidłową dykcję – Na łące.
Powiedz dziecku zdania. Poproś, aby je powtórzyło. Dziecko rytmicznie powtarza trudne słowa i zdania, zwraca uwagę na dykcję oraz poprawne akcentowanie.
− Żaby, chrabąszcze mieszkają na łące.
− Mrówki i trzmiele mają na łące pracy bardzo wiele.
− Chrabąszcze fruwają i spacerują. Nisko, wysoko żaby podskakują.
− Żuki, żuczki spacerują, pożywienia poszukują.
− Szumi trawa na łące, szur, szur wieje wietrzyk i grzeje słońce.
2. Zabawa w formie opowieści ruchowej przy muzyce – Pszczoły.
Dziecko jest pszczołą. Zajmuje dowolne miejsce na środku pokoju. Rodzic rozpoczyna opowieść, podczas której dziecko obrazuje treść ruchem.
Nastał ranek. Zaświeciło słoneczko. Pszczoły jak zwykle opuszczają ul i fruną na łąkę, do sadu i ogrodu (dzieci naśladują lot pszczół).
O! Ile kwiatów – mała pszczółka siada na pachnącym dzwoneczku i rozpoczyna zbieranie nektaru (dzieci powoli poruszają rękami (skrzydłami), wykonują kilka kroków w miejscu, przysiad, układają ręce w kształcie koszyczka, naśladują zbieranie do niego nektaru, następnie ponowne naśladują lot).
Nagle pojawia się niedźwiadek (naśladują ruchy niedźwiadka, przenoszą ciężar z lewej nogi na prawą).
Niechcący potrąca dzwoneczek. Przerażona pszczółka unosi się wysoko ponad łąkę. Strasznie się denerwuje i woła głośno do niedźwiadka: – Przeszkadzasz mi w pracy. Uciekaj stąd, bo pożałujesz (energicznie poruszają zaciśniętymi pięściami, biegną w miejscu i powtarzają: bz, bz).
Niedźwiadek odchodzi z opuszczoną głową. – Przepraszam (naśladują ruchy niedźwiadka).
Pszczoła wraca do ula i przez chwilę odpoczywa (biegną drobnymi krokami, poruszają skrzydłami; na zakończenie przechodzą do leżenia na dywanie, pozostają przez chwilę w bezruchu).
3. Zabawa paluszkowa
4. Ćwiczenie mięśni dłoni – Ja i gałązka mięty.
Potrzebne będą: łodygi mięty.
Dzieci toczą łodygi mięty czubkami palców prawej dłoni, a następnie lewej dłoni.
Dzieci toczą dwie łodygi mięty palcami obu dłoni jednocześnie, w tym samym tempie.
Po zakończeniu zadania wąchają swoje dłonie. Opisują wrażenia.
5. Rozpoznawanie mieszkańców łąki- utrwalanie zjawiska symetrii.
Potrzebne będą: zdjęcia dowolnych owadów, biała kartka papieru, cienki czarny pasek krepiny.
Pokaż dziecku dowolne zdjęcia owadów np.: pszczoły, motyla, ważki, biedronki, mrówki, konika polnego. Jedną połowę zdjęcia zasłoń białą kartką papieru. Dziecko odgaduje nazwę owada. Rodzic odkrywa raz jedną, raz drugą połowę owada. Dziecko dochodzi do wniosku, że są one takie same.
Rodzic umieszcza pośrodku owada cienki czarny pasek symbolizujący oś symetrii.
Wyjaśnia dziecku, że pasek ten dzieli owada na dwie takie same połowy.
6. Wykonanie motyla z plastikowych kubeczków. Utrwalanie zjawiska symetrii.
Potrzebne będą: kubeczki jednorazowe (w różnych kolorach), lub klocki lub np. figury geometryczne wycięte z kolorowego papieru.
Dzieci układają na dywanie z plastikowych, kolorowych kubeczków (klocków/figur geometrycznych) sylwetę motyla.
Zaczynają np. od czarnej linii, która stanowi oś symetrii. (Rodzic przypomina, że ciało motyla jest podzielone na dwie identyczne części). Następnie po obu stronach czarnej linii (ta linia może mieć także inny kolor) ustawiają kubeczki w takich samych kolorach i w takiej samej konfiguracji.
MIŁEJ ZABAWY ?